Evaluation of land management practices in archaeological sites within the scope of Personal Data Protection Law No. 6698: The case of Dara (Anastasiopolis) ancient city
Main Article Content
Abstract
The Personal Data Protection Law No. 6688, which was published in the Official Gazette on April 7, 2016, aims to protect the rights and freedoms of individuals and the privacy of their personal lives within the scope of personal data processing activities. With this law, the obligations of natural and legal persons processing personal data have been determined. The processing of personal data encompasses all types of operations carried out with personal data, from obtaining personal data to its deletion or anonymization. The management of archaeological sites, which are cultural heritage areas, also involves processes related to personal data. It is mandatory to comply with the data processing and protection obligations regulated in the Personal Data Protection Law No. 6688 in these practices. Developments that directly affect individuals' fundamental rights and freedoms have prompted many countries to take measures regarding the protection of personal data during land management practices in cultural heritage areas. The purpose of the study is to investigate the field management practices carried out in the ancient city of Dara, which is visited by nearly one million tourists annually, from the perspective of the local community and residents, and within the framework of the Personal Data Protection Law No. 6698, to determine whether there are any violations of personal data in the field management practices. The study aims to identify and document the problems in the area and reveal the unregulated gaps in the field management practices through the examination of the findings. The results indicate that the ongoing restoration and tourism activities in the ancient city of Dara have significant impacts on urban life. The field management practices carried out in the archaeological site affect the rights and freedoms of the local community in various aspects. The seemingly smooth relationship between humans, settlements, and the environment in everyday life actually harbors significant problems. Through the conducted study, personal data violations in the area have been identified, documented, and various recommendations have been made to prevent such violations in the future.
Article Details
References
Kişisel Verileri Koruma Kurumu. (2018), Kişisel Verilerin Korunması Kanununa İlişkin Uygulama Rehberi. https://www.kvkk.gov.tr/Icerik/6743/2020-213
Başalp, N. (2004). Kişisel Verilerin Korunması ve Saklanması, Yetkin Yayınları, Ankara.
Küzeci, E. (2020). Kişisel Verilerin Korunması. 4. Baskı. On İki Levha Yayıncılık.
Taştan, F.G. (2017). Türk Sözleşme Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması, 2. Baskı, On İki Levha Yayıncılık.
Dülger, M. D. (2019). Kişisel Verilerin Korunması Hukuk, 1. Baskı, Hukuk Akademisi.
Korkmaz, İ, (2016). Kişisel Verilerin Korunması Kanunu Hakkında Bir Değerlendirme. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 81 – 153.
Aşıkoğlu, Ş.İ. (2018). Avrupa Birliği ve Türk Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması ve Büyük Veri. 1. Baskı, On İki Levha Yayıncılık.
Akgül, A. (2014). Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Kişisel Verilerin Korunması Hakkı. Terazi Hukuk Dergisi, 9(92), 72-81.
Deniz, M. Ö. (2023). Kişisel Verilerin İşlenmesi Sözleşmesinin Türleri ve Hukuki Nitelikleri. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(1), 97-114.
Yüzbaşı Tobaz, F. (2021). Uluslararası İnsan Hakları Hukukunda ve Türk Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması, (Doktora Tezi, Trabzon Üniversitesi).
Akkurt, S. S. (2020). Kişisel Veri Kavramının Hukuki Niteliğine İlişkin Yaklaşımlara Mukayeseli Bir Bakış. Kişisel Verileri Koruma Dergisi, 2(1), 20-32.
Akgül, A. (2014). Danıştay ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında, Kişisel Verilerin Korunması, İstanbul, Beta Yayıncılık.
Ayözger Öngün, Ç. (2019). Kişisel Verilerin Korunması Hukuku, Beta Yayınları, Ankara.
Aksoy, H. C. (2010). Medenî Hukuk ve Özellikle Kişilik Hakkı Yönünden Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Çakmak.
Çokmutlu, M. (2014). Türk Ceza Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması, Doktora Tezi, Kocaeli, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Belge, A. M. (2017). Özellikle kişisel verilerin korunmasi kanunu çerçevesinde işçilerin kişisel verilerinin ihlâli ve korunmasi yollari. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19(3), 1025-1051.
Şimşek, O. (2008). Anayasa Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması. İstanbul: Beta.
Bulut, M. (2020). Özel Bir Hukuksal Koruma ve Veri Kategorisi Alanı: Hassas Kişisel Veriler. Ankara Barosu Dergisi, 78(3), 99-150. https://doi.org/10.30915/abd.811902
Keskin, Y. & Zeren, M. T. (2022). A comparative evaluation of archaeological sites on the architectural arrangements and presentation techniques. Artium, 1(10), 21-35. https://doi.org/10.51664/artium.948113
Varol, F. (2020). Sürdürülebilir kültürel miras yönetimi: turizm paydaşlarına yönelik bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(4), 1140-1156. https://doi.org/10.32709/akusosbil.803393
Feilden, B. M. & Jokilehto, J. (1993). Management Guidelines for World Cultural Heritage Sites. Rome: ICCROM.
Landorf, C. (2009). Managing for sustainable tourism: a review of six cultural World Heritage Sites. Journal of Sustainable tourism, 17(1), 53-70.
Croke, B., & Crow, J. (1983). Procopius and Dara. The Journal of Roman Studies, 73, 143-159.
Can, B. & Erdoğan, N. (2014). Dara, Bizans-Sasani Sınırında Bir Garnizon Kenti ve Kazıları, M.A. Yılmaz ve H. Kasapoğlu (Ed.), Anadolu'nun Zirvesinde Türk Arkeolojisinin 40 Yılı, (ss. 347-371). Ankara: Bilgin Kültür Sanat Yayınları.
Ahunbay, M. (2005). Antik Mardin, F. Özdem (Ed.), Taşın Belleği Mardin. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Can, B., & Erdoğan, N. (2014). Dara, Bizans-Sasani sınırında bir garnizon kenti ve kazıları, Anadolu’nun zirvesinde Türk arkeolojisinin 40 yılı, Kasapoğlu - Yılmaz (eds.), Ankara: 347-371.
Şanlıurfa Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu. (2017). [Karar no: 08.04.1977/401; 10.09.1982/3790; 16.12.2008/1921; 19.09.2013/1677; 19.12.2017/3048; 26.04.2019/4522].
Mardin Müze Müdürlüğü, Dara (Anastasiopolis) Antik Kenti Kazı, Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları, (2020). Dara Antik Kenti (Anastasiopolis) Kazısı Sonuç Raporu, Mardin Müze Müdürlüğü, Mardin.