Mersin Tarsus Hadiye Kuradacı Bilim ve Sanat Merkezi’nin sosyolojik analizi
Keywords:
Sosyal ve kültürel çevre , Toplumsal sınıflar, BİLSEM , Ebeveyn desteği , Proje tabanlı öğrenmeAbstract
Üstün ve özel yetenekli öğrencilerin eğitimi için dünyada her ülkenin kendine özgü eğitim modelleri bulunmaktadır. Türkiye’de günümüzde özel yetenekli öğrencilerin eğitim aldıkları en yaygın eğitim kurumu Bilim ve Sanat Merkezleridir (BİLSEM). Bu çalışmada “Mersin Tarsus Hadiye Kuradacı Bilim ve Sanat Merkezi’nin (HKB) Sosyolojik Analizi” ni yapabilmek için 1 bilsem yöneticisi ve 2 bilsem öğretmeni ile nitel görüşmeler yoluyla veriler toplanmış ve mevcut durum analiz edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın genel amacı, “Mersin Tarsus Hadiye Kuradacı Bilim ve Sanat Merkezi’nin Sosyolojik Analizi” ni yapabilmektir. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı kullanılmıştır. Çalışma sonunda genel olarak okulun bulunduğu ortamdan gerek sosyo-kültürel ve gerekse fiziki anlamda önemli ölçüde etkilendiği, HKB öğrencilerinin genellikle okulun bulunduğu şehrin yerlisi olduğu ve bu nedenle aralarında çok fazla bir kültürel çeşitlilik bulunmadığı, farkındalık düzeyi yüksek veli profilinin mevcut olduğu, dersliklerin öğrenci merakını uyandıracak şekilde derse hazırlanmış olduğu, okulda atölye temelli dersler, proje tabanlı öğrenme yapıldığı, donanım malzemesinin yeterli miktarda mevcut olduğu, öğrencilerin araştırma projelerine katılımını sağlayacak çalışmaları yapmalarına da fırsat verildiği, okulun ulaşım sorunu olduğu bulgularına ulaşılmıştır.
References
Glesne, C. (2012). Nitel Araştırmaya Giriş. (Çev. Ersoy A. & Yalçınoğlu, P.). Anı Yayıncılık. Ankara.
Yıldırım, A & Şimşek, H. (2007). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
Yıldırım, A & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, 8. Baskı, Ankara.
Miles, B. M. & Huberman A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded source book. 2nd ed. California, USA, Sage Publications.
Tavşancıl, E. & Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. Epsilon Yayınevi. İstanbul.
Çepni, S. (2007). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. 3. Baskı, Celepler Matbaacılık. Trabzon.
Yaniklar, C. (2010). Kültürel Sermaye, Eğitim VE Toplumsal Tabakalaşma: Pierre Bourdieu’nün Yeniden Üretim Kuramina Eleştirel Bir Bakiş. Sosyoloji Dergisi, (22), 121-138.
Bourdieu, P. (1970). Yeniden Üretim. Eğitim sistemine ilişkin bir teorinin ilkeleri (Çev: Sümer, A., Ünsaldı, L. ve Akkaya, Ö.). İstanbul: Heretik Yayınları
Aktay, Y. (2007). Pierre Bourdieu ve Bir Maxwell Cini Olarak Okul”, Ocak ve Zanaat, (içinde). İletişim Yayınları. İstanbul
Kurul, N. (2012). Geleceğin eğitimi ve ‘yeni’ zorunlu eğitim modeline ilişkin çıkarımlar. Eğitim Bilim Toplum, 10(39), 42-77.
