Dokuma, Pamuk ve Tarsus Rasim Dokur Fabrikası
Keywords:
Dokuma, Pamuk, Tarsus sekko’su, Çırçır, Rasim Dokur FabrikasıAbstract
Tarih boyunca dokuma ve dokumacılık, hammaddesi farklı olsa da, insanlar için temel bir ihtiyaç olmuştur. Bu hammaddelerin en ünlüsü ipek olsa da pahalı ve işlemesi zor olması nedenleriyle zamanla yaygınlığını yitirmiştir. Pamuk zamanla; ipekle rahat karışması, daha ucuz olması ve kolay işlenmesi nedenleriyle ipeğin yerine geçmiştir. Dünyadaki İlk büyük yerleşmeler Anadolu’da kurulmuştur. Anadolu, verimli arazileri ve merkezi konumu nedenleriyle hem üretim hem de bu üretilen ürünlerin ticaret merkezi konumunda olmuştur. Anadolu’da Çukurova bölgesi verim ve iklim olarak önemli sanayi bitkilerine ev sahipliği yapmıştır ve yapmaya devam etmektedir. 19. yy.’ın ikinci yarısından itibaren bu bölge pamuk tarımı ve onun sonucu olarak gözüken dokuma sanayisinin merkezlerinden biri olarak önemini 1970’li yıllara kadar korumuştur. Bu bölge önemli dokuma fabrikalarına ev sahipliği yapmıştır. Rasim Dokur Fabrikası bunlardan biridir
References
Ulutaş, G., (2020). Asurlu Tüccarların Anadolu’daki Kumaş Ticaretlerine Genel Bir Bakış. OANNES - International Journal of Ancient History, 2(1), 83-98.
Bakır, A. (2000). Ortaçağ İslam Dünyasında Dokuma Sanayi. BELLETEN, 64(241), 749-826. https://doi.org/10.37879/belleten.2000.749
Çetin, Y., & Polat, C., (2020). Geleneksel Anadolu Dokuma Araçlarından Öreke Üzerine Bir Değerlendirme. Art-E Sanat Dergisi, 13(26), 729-750. https://doi.org/10.21602/sduarte.809130
Akpınar, D., & Birol, N. (2015). Osmanlı’dan Cumhuriyete Sivas Vilâyeti’nde Dokuma Sektörü ve Gelişimi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 16(2), 215-238.
İmer, Z. (1999). Türklerin Dokuma Sanatında Boyacılık. Erdem, 10(29), 331-354.
Gürcan Yardımcı, K. (2016). Osmanlı Dönemi Dokuma Sanatı Ürünlerinden Örnekler. Uluslararası Kültürel Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(Special Issue 1), 219-241.
Şen, T., & Kavcı Özdemir, E. (2024). Osmanlı’dan Günümüze Ege Bölgesi’ndeki Kumaş Dokuma Merkezleri. Art-E Sanat Dergisi, 16(32), 984-1005. https://doi.org/10.21602/sduarte.1382325
Aytaç, A., & Büyükkaraer, B. (2012). Osmanlı Döneminde Devlet Tarafından Dokuma Ustalarının Başarılarının Taltif Edildiğine Dair Bazı Arşiv Belgeleri. Arış Dergisi(8), 26-37. https://doi.org/10.34242/akmbaris.2019.37
Berkli, Y., Gültepe, G., & Pınar, M. (2021). Osmanlı Devleti’nin Kumaş Sanatına Verdiği Önem. Sanat Ve İkonografi Dergisi(1), 19-27.
http://akalapamuk.com.tr/pamuk-hakkinda/; Erişim Tarihi: 25.11.2024
Yurtoğlu, N. (2020). Atatürk Dönemi’nde Türkiye’de Pamuk Yetiştiriciliği ve Pamuk Politikası (1923-1938). Tarih Araştırmaları Dergisi, 39(68), 504-543. https://doi.org/10.35239/tariharastirmalari.589619
Semerci, A., & Çelik, A. D. (2018). Hatay İlinde Pamuk Üretiminin Fonksiyonel Analizi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 78-86.
Yurtoğlu, Nadir. “İnönü Dönemi’nde Türkiye’de Pamuk Üretimi ve Pamuk Politikası (1938-1950)”. Belgi Dergisi 2, sy. 19 (Ocak 2020): 1830-58. https://doi.org/10.33431/belgi.609152.
Yılmaz, S. (1992). XVIII. Yüzyıl Tekstil Dünyasından : Hindistan ve Osmanlı İmparatorluğu’nun Pamuk-İpek Karışımı Kumaşları. BELLETEN, 56(217), 775-808. https://doi.org/10.37879/belleten.1992.775
Demir Görür, E. (2023). Zirai Teşvik: Osmanlı Devleti’nde Pamuk Üretimini Arttırma Teşebbüsleri. Tarih İncelemeleri Dergisi, 38(2), 497-522. https://doi.org/10.18513/egetid.1384758
Orhan, Y., & Uçar, M. (2021). Tarsus’ta Dokuma Sanayin in Tarihi Gelişimi ve Çukurova Sanayi İşletmeleri. TÜBA-KED Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi(23), 177-198. https://doi.org/10.22520/tubaked.2021.23.009
Bay, D. (2023). Mısır’ın Modernleşme Sürecinde Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın Reformlarının Yeri. Uluslararası Toplumsal Bilimler Dergisi, 7(2), 127-141.
Yaktı, Özlem. “Amerikan İç Savaşı ve Adana: Pamuk Tarımının Adana’nın Modernleşme Sürecine Etkisi”. Atatürk Yolu Dergisi 14, sy. 54 (Mart 2014). https://doi.org/10.1501/Tite_0000000411.
https://cizgiplanlama.com/268-rasim-dokur-mmm&lang=1&a=2 25.11.2024
Uğuz, S., (2019). Meşrutiyet’ Cumhuriyet’e Tarsus, 1876-1926, Ankara: Türk Tarih Kurumu,
ULUTAŞ, S., (2015). 19 Yüzyılda Tarsus’ta Ekonomik ve Sosyal Yaşam, Mersin: Tarsus Ticaret ve Sanayi Odası Yayınları-2.
Öngel, F. S. (2021). Bir Sanayi Kenti Olarak Adana’nın Yükselişi ve Düşüşü. G.Ü. İslahiye İİBF Uluslararası E-Dergi, 5(5), 112-127.
Gür Üstüner, S., (2020). Tarsus’un Kaybolan Değeri: ‘Sekko’ chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://kutuphane.marmara.edu.tr/dosya/kutuphane/form-files//382//1583919809.pdf
Pamuksüzer, A. (2014). Tarsus’un Değerleri. Tarsus Belediyesi Kültür Yayınları, Özgür Ofset, Tarsus.
http://www.tarsusekspres.com.tr/makale-rasim-dokurun-mezari-ve-fabrika-bacasi-17958.html (26.11.2024)