Tarsus Karabucak (Okaliptüs) Ormanı

Abstract

Okaliptüs, 19. yy. dan itibaren önce Avrupa sonrasında Amerika ve Avrupa tarafından Akdeniz’e, oradan da Doğu’ya yayılmıştır. 1870’lerden itibaren Okaliptüsün kuru ve yaş yapraklarından elde edilen esans üst solunum yolları enfeksiyonları ve öksürük için tedavide kullanılmaya başlanmıştır. Osmanlı’da bu ağacın bataklık kurutma amacıyla ilk kullanımı 1880’lerde Rusya ve Doğu Avrupa’dan Filistin’e içinde bulundukları kötü durumdan kaçan Yahudilerin başlattığı göç hareketinin bir kolu Hayfa’nın güneyinde Gedera kolonisini kurmuştur. Birçok kullanım alanı olsa da Türkiye’de planlı ilk ekimi 1939 yılında oldu. Karabucak Ormanı, ilimizin Tarsus ilçesinde olup okaliptüs ağaçlarından oluşmaktadır. Okaliptüs ağaçlarından ormanlık alanların kurulması, Cumhuriyet’in ilanından sonra 1939 yılında başlandı ve bu ormanda ilk kesim 1945’te yapıldı. Buradaki orman alanı Karabucak ve Aynaz bataklıklarını kurutmak amacıyla yapıldı. Günümüzde Ülkemizdeki okaliptüslerin yüzde 6’sı burada yetiştirilmektedir. Birçok alana hizmet eden bu orman ekoturizm ve eğitim içinde Mersin için önemli bir kazançtır. Türkiye’de kıyı bölgelerde olan bu ormanlar 20 bin hektardan fazladır, sadece Karabucak’ta 1200 hektar orman vardır. Bu ağaçların ülkemizde ana kullanım alanları; kâğıt ve ambalaj sanayisi, yakacak odun, kerestelik odun, maden direği, tel direği, bayrak direği, çit kazığı, rüzgâr perdesi, odun kömürü, arılar için nektar ve yapraklarından tıbbi ve kozmetik amaçlı yağ üretimi şeklindedir.